زندگی به سبک خدا

​?

دختر دستش را بريده بود اندازه اي كه نياز به بخيه زدن داشت. با شوهرش آمده بود. وقتي خواست روي تخت دراز بكشد شوهرش نشست و سرش را روي پاهايش گذاشت. تمام طول بخيه زدن دستش را گرفت و نازش را كشيد و قربان صدقه اش رفت. 

وقتي رفتند هركسي چيزي گفت، يكي گفت زن ذليل، يكي گفت لوس، يكي چندشش شده بود و ديگري حالش بهم خورده بود!
 يادم افتاد به خاطره اي دور روي همان تخت. خاطره ي زني با سر شكسته كه هرچه گفتم چطور شكست فقط گريه كرد و مردي كه مي ترسيد از پاسخ زن. زن آنقدر از بخيه زدن ترسيده بود كه بازهم دست مرد را طلب مي كرد و مرد آنقدر دريغ كرد كه من كنارش نشستم و دستش را گرفتم و آرام در گوشش گفتم لياقت دستانت بيشتر از اوست.

 اما وقتي آن ها رفتند كسي چيزي نگفت! هيچكس چندشش نشد و هيچ كس حالش بهم نخورد…

 همه چيز عادي بنظر آمد 

و من فكر كردم ما مردمي هستيم كه به نديدن عشق بيشتر عادت داريم تا ديدن عشق…

آدم‌هایی که وسط مهمانی یک‌دفعه روی یک نفر زوم می‌کنند، شکارش می‌کنند و می‌گویند “فلانی، چاق شدی.” دقیقا دنبال چه هستند؟
آنها با اعلام بلند این جمله‌ی خبری می‌خواهند به چه برسند؟
توقع دارند چاق صید شده، به خاک بیفتد و بگوید “بله سرورم همین طور است، مرا عفو کنید"؟
یا با گفتن این جمله سعی دارند به او درس زندگی بدهند؟
مثلا فکر می‌کنند چاق صیدشده به محض تمام شدن جمله، گرمکن بر تن می‌دود توی جاده‌ی تندرستی و کلاغ‌پر سوار تاکسی می‌شود و سبزیجات آبپزش را در حین شنای سوئدی می‌خورد و دیگر موقع انجام امور بانکی توی شعبه‌ هم طناب می‌زند و دیگر چک‌هایش را نمی‌خواباند بلکه به آنها تمرین دراز نشست می‌دهد؟
جالب اینجاست که گوینده‌ همیشه این جمله را با نفس حبس شده در سینه ادا می‌کند و سعی دارد تا دقایقی برجستگی شکمش را مخفی کند. یعنی فلانی، فقط تو چاقی، من خوبم. یاد بگیر. 
جمله‌ی “فلانی، چاق شدی” درست مثل این است که وسط مهمانی زل بزنی توی صورت کسی و بگویی “فلانی، زشت شدی.” یا “فلانی، بو می‌دی." 
پرسش اصلی این است که آیا این دوستان فکر می‌کنند طرف پیش از این به چاقی خود پی نبرده؟ خودش را توی آینه ندیده؟ دچار افسردگی پس از ملاقات با چربی‌های اضافه‌ نشده؟ برای رهایی از چاقی برنامه نریخته؟ با خودش قرار “رژیم و ورزش از شنبه” نگذاشته؟ یا شاید هم این دوستان خود را در نقش کریستف کلمب و کاشف قاره‌ای گوشتی می‌بینند. 
دست از سر دیگران برداریم. خبرهای ناامیدکننده‌ای که قطعا خودشان قبلا شنیده‌اند را به سمع و نظرشان نرسانیم.
چشم‌هایمان را باز کنیم و خوبی‌ها را ببینیم:

فلانی، زیبا شدی.

خوش‌تیپ شدی.

ژاکت قشنگی پوشیدی.

چه عطر خوبی زدی.

قشنگ حرف می‌زنی.

بانمکی.

خاطرات خنده‌داری تعریف می‌کنی.

صدای قشنگی داری.

مهربانی، صادقی، خوش‌سلیقه‌ای…
? آنالی اکبری

​?درد دل رهبر عزیزمان امام خامنه ای با من و شما که مدعی انقلابی بودنیم .

? ? برای اولین بار این فرمایشات را مکتوب می کنم :
♦️ایشان با حزنی عجیب ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ :
❌ … ﻏﺼّﻪ‌ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ، ﻣﻦ اصلا نمی ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻏﺼّﻪ ‌ﻫﺎ ﻭ ﻏﻤﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﮐﻨﻢ . 
❌ ﺑﺤﻤﺪﺍلله ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ ﺩﺍﺭﯾﻢ، ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﺍﻭﻟﯿﺎﯼ ﺍﻭ ، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭانند !!
❌ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻦ ‌ﻃﻮﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ … ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ‌ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺖ !!…
❌ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﯾﮏ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﻢ ، ﺩﻝ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽ‌ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ‌ ﺷﮑﻨﺪ ﺑﻪ ‌ﺧﺎﻃﺮ ﺍینکه ﭼﺮﺍ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺭا ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ، ﻧﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ، ﻧﺎﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ …
❌ ﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﺩﻧﺪ، ﺩﻡ ﺍﺯ ﺍئمه ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ ﺯﺩﻧﺪ ، ﺣﺎﻻ ﻃﻮﺭﯼ ﻣﺸﯽ می ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺮﺍﺋﯿﻞ ﻭ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ﻭ ﺳﯿﺎ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﺳﺖ …
?ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﮐﻒ ﺑﺰﻧﻨﺪ … !!
❌ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﺨﺘﻠﻔﻨﺪ ؛ ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﻋﻘﺪﻩ ‌ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ ؛ ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﮐﯿﻨﻪ ‌ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ ؛ ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﮔﻠﻪ‌ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ؛ ﺑﻪ ‌ﺧﺎﻃﺮ ﯾﮏ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﻭ ﯾﮏ ﮐﯿﻨﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺤﺮﻭﻣﯿﺖ ﺍﺯ ﻓﻼﻥ مسئوﻟﯿﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻭ مثلا ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ‌ ﺧﺎﻃﺮ ﯾﮏ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﺭﻓﻬﻢ ﻣﯽ ‌ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﯽ ‌ﺯﻧﻨﺪ ، ﺍﻗﺪﺍﻣﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ، ﻣﻮﺿﻌﯽ ﻣﯽ‌ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺿﺮﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ‌ ﺷﻮﺩ …
❌ ﻭ ﺍﯾﻦ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻏﺼّﻪ ‌ﺩﺍﺭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ …
❌ ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺑﯿﻨﯽ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﮐﻒ ﻣﯽ ‌ﺯﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺧﻮﺩﯼ ﮔﻞ ﺯﺩﻩ‌ﺍﯼ !!
❌ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﺮﺍ ﺯﺩﯼ ؟؟ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﺮﺩﻩ‌ﺍﯼ .؟؟ ﺑﺒﯿﻦ ﻣﺸﮑﻠﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ ..؟؟ ﺑﮕﺮﺩ ﻣﺸﮑﻞ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻦ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻦ !!
❌ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﺮﺽ ﮐﻨﻢ ، ﺑﺸﺎﺭﺗﻬﺎﯼ ﺍﻟﻬﯽ ﺍﯾﻦ‌ ﻗﺪﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻤﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻝ ﭘﺎﮎ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ .
❌ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﯿﺎﻝ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻓﺘﻨﺪ، ﭘﺲ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻏﺮﯾﺐ ﻣﺎﻧﺪ ….
❌ ﻧﻪ ﺁﻗﺎ ، ﻫﻤﻪ ﺍﻧﻘﻼﺑﻬﺎ ، ﻫﻤﻪ ﻓﮑﺮﻫﺎ ، ﻫﻤﻪ ﺟﺮﯾﺎنهاﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ، ﻫﻢ ﺭﯾﺰﺵ ﺩﺍﺭﻧﺪ ، ﻫﻢ ﺭﻭﯾﺶ ﺩﺍﺭﻧﺪ …
?ﺭﯾﺰﺵ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻭﯾﺶ …
❌ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ تاریخ ﺻﺪﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ ، ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺁﻥ ﮐﺴﺎﻧﯽ‌ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻏﺮﺑﺖ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻏﺮﺑﺖ ﻋﻠﯽ، ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ؟؟ 
❌ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ‌ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ . ﺳﺎﺑﻘﻪ‌ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺍﺳﻼﻡ ، ﺟﻨﺎﺏ ﻃﻠﺤﻪ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺯﺑﯿﺮ ﻭ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻌﺪﺑﻦ‌ﺍﺑﯽ ﻭﻗّﺎﺹ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ …
❌ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻋﻠﯽ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ؛ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻠﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻧﺪ … ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﯾﺰﺷﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ … ﺍﻣﺎ ﺭﻭﯾﺶ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ ؟؟
❌ ﺭﻭﯾﺶ ، ﻋﺒﺪﺍلله ا‌ﺑﻦ‌ ﻋﺒّﺎﺱ ﺍﺳﺖ ؛ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ ‌ﺍﺑﯽ ‌ﺑﮑﺮ ﺍﺳﺖ ؛ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺷﺘﺮ ﺍﺳﺖ … ﻣﯿﺜﻢ ﺗﻤّﺎﺭ ﺍﺳﺖ …
❌ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﻭﯾﺸﻬﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪﻧﺪ !!
❌ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻫﺮﺟﺎ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻧﻬﺎﯼ ﺟﻨﮓ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ، ﻋﺒﺪﺍلله اﺑﻦ‌ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﯽ‌ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺭﺍ ﯾﺎﺭﯼ ﻣﯽ ‌ﮐﺮﺩ .
❌ ﻫﺮﺟﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺩﺍﺷﺖ، ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺷﺘﺮ ﺑﻮﺩ .
❌ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺷﺘﺮ ، ﻣﺜﻞ ﻋﺒﺪﺍلله ا‌ﺑﻦ‌ ﻋﺒﺎﺱ ، ﻣﺜﻞ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ‌ ﺍﺑﯽ‌ﺑﮑﺮ - ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻦ ﺭﺟﺎﻝ - ﻧﻪ ﯾﮑﯽ ، ﻧﻪ ﺩﻩ ﻧﻔﺮ ، ﻧﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﮐﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ .
❌ ﺍﻣﺎ : «ﺍﻟﻢ ﺗﺮ ﮐﯿﻒ ﺿﺮﺏ ﺍلله ﻣﺜﻼ ﮐﻠﻤﺔ ﻃﯿﺒﺔ ﮐﺸﺠﺮﺓ ﻃﯿﺒﺔ ﺍﺻﻠﻬﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﻓﺮﻋﻬﺎ ﻓﯽ ﺍﻟﺴﻤﺎﺀ »
?ﺭﯾﺸﻪ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﺧﻪ‌ﻫﺎ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ‌ﺭﻭﺯ ﻫﻤﯿﻦ‌ﻃﻮﺭ ﺯﯾﺎﺩﺗﺮ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ : « ﺗﺆﺗﯽ ﺍﮐﻠﻬﺎ ﮐﻞّ ﺣﯿﻦ ﺑﺎﺫﻥ ﺭﺑّﻬﺎ » ﺭﻭﯾﺶ ﺟﺪﯾﺪ ﻫﺴﺖ.
#ﺍﻟﻠﻬﻢ_ﻋﺠﻞ_لولیک_الفرج

​✅ زیباست، حتما بخوانید

مردی همسر و سه فرزندش را ترک کرد و در پی روزی خود و خانواده اش راهی سرزمینی دور شد… فرزندانش او را از صمیم قلب دوست داشتند و به او احترام می گذاشتند.

مدتی بعد ، پدر نامه ی اولش را به آن ها فرستاد. بچه ها آن را باز نکردند تا آنچه در آن بود بخوانند ، بلکه یکی یکی آن را در دست گرفته و بوسیدند و گفتند : این نامه از طرف عزیزترین کس ماست. سپس بدون این که پاکت را باز کنند ، آن را در کیسه ی مخملی قرار دادند …

هر چند وقت یکبار نامه را از کیسه درآورده و غبار رویش را پاک کرده و دوباره در کیسه می گذاشتند… و با هر نامه ای که پدرشان می فرستاد همین کار را می کردند.

سال ها گذشت. پدر بازگشت، ولی به جز یکی از پسرانش کسی باقی نمانده بود،

از او پرسید : مادرت کجاست ⁉️

پسر گفت : سخت بیمار شد و چون پولی برای درمانش نداشتیم، حالش وخیم تر شد و مرد.

پدر گفت : چرا ⁉️ 

مگر نامه ی اولم را باز نکردید ⁉️

برایتان در پاکت نامه پول زیادی فرستاده بودم‼️

پسر گفت : نه ‼️

پدر پرسید : برادرت کجاست ⁉️

پسر گفت : بعد از فوت مادر کسی نبود که با تجربه هایش او را نصیحت کند و راه درست را به او نشان دهد ، او هم با دوستان ناباب آشنا شد و با آنان رفت ‼️

پدر تعجب کرد و گفت : چرا ⁉️

مگر نامه ای را که در آن از او خواستم از دوستان ناباب دوری گزیند و نشانه های راه خطا را برایش شرح دادم نخواندید؟ پسر گفت : نه …‼️

مرد گفت : خواهرت کجاست ⁉️

پسر گفت : با همان پسری که مدت ها خواستگارش بود ازدواج کرد الآن هم در زندگی با او اسیر ظلم و رنج است ‼️

پدر با تأثر گفت : او هم نامه ی من را نخواند که در آن نوشته بودم این پسر آبرودار و خوش نامی نیست و دلایل منطقی ام را برایش توضیح داده بودم و اینکه من با این ازدواج مخالفم ⁉️

پسر گفت : نه …‼️

? ✨ ? 

الان به چی دارید فکر میکنید⁉️

به اینکه مقصر خود فرزندان بودند که بجای خواندن نامه ، اونو میبوسیدن و به چشم میمالیدند و با احترام در کیسه مخملی نگهداریش میکردند⁉️

به چیز درستی فکر میکنید ، پس حالا میتوانید ادامه ی صحبت های منو خووووب درک کنید

? ✨ ? @dastanakes

#ادامه…

به حال آن خانواده فکر کردم و این که چگونه به راحتی همه فرصتها را از دست داده بودند ، سپس چشمم به قرآن روی طاقچه افتاد که در قوطی مخملی زیبایی قرار داشت. وای بر ما …..‼️

رفتار ما با کلام الله مثل رفتار آن بچه ها با نامه های پدرشان است‼️

ما هم قرآن را میبوسیم

روی چشمان میگذاریم

مورد احترام قرار میدهیم

می بندیم و در کتابخانه می گذاریم و آن را نمی خوانیم و از آنچه در اوست ، سودی نمی بریم، در حالی که تمام آنچه که در آن است روش زندگی ماست.

​.:

درس اخلاق مرحوم آیت الله #مجتهدی

حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند:
به دو علت موعظه و پند و اندرز، درمردم تأثیر نمی کند، یکی اینکه طرف مقابل زمینه پذیرش سخنان خوب را ندارد مثال یزیدها و معاویه ها، اگر چه بزرگوارانی مثل امام حسین و یا امیرمؤمنان(ع) موعظه کنند اثر نمی کند، و دوم اینکه گوینده موعظه، خود اهل عمل نیست هنوز نتوانسته است خود را بسازد و گناهان را ترک کند و تقوای الهی را رعایت نماید لذا طرف مقابل وقتی که از او احکام حلال و حرام را می شنود، و عملاً می بینید که خود خطیب مبتلا به افعال حرام است مثل غیبت کردن و دیگر رذائل اخلاقی، کلام خطیب در او تاثیری نخواهد داشت.
حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند:
یادم می ید که هجده ساله بودم و شب عید بود، و من در مدرسه فیضیه قم تحصیل می کردم و چون ایام تعطیلات بود لذا تمام رفقا به شهرستانهای خود رفته بودند ،چون تنها بودم، تخم مرغی درست کرده و شروع به خوردن کردم. 

در همین حال به فکر افتادم که الان خانه ما پلو می خورند. خودم را موعظه کردم و گفتم عیب ندارد همین را بخور، دَرسَت را بخوان، مسجد و حرم برو، نماز شب بخوان، همین امور بهتر است، زیرا تحمل سختی ها انسان را به مقصد می رساند.
حضرت آیت الله مجتهدی فرمودند: 
در یکی از شبهای احیا مادری پیغام فرستاد، که فرزندم بچه چند ماهه ای است، که در چشمش خودکار رفته، و پرده چشمش پاره شده است و قرار است که فردا صبح او را عمل کنند.

مادر به دکترها گفته بود اجازه بدهید قبل از عمل، امشب بچه را به منزل ببرم و فردا او را برمی گردانم دکترها بر اثر اصرار مادر قبول کردند،

و شب مادرش او را به حوزه علمیه ما ورده، و به ما گفتند دعا کنید، آن شب هم، شب احیا بود، 

ما هم دعا کردیم و مردم آمین گفتند، فردا که بچه را به بیمارستان بردند دکترها بعد ازمعاینه مجدد،

تعجب کردند و به مادر بچه گفته بودند که او به طور معجزه سایی، پرده چشمش خوب شده است، 

حتی در این حوزه علمیه مریض سرطانی هم آورده اند و از اهل بیت(ع) شفا گرفته اند. 

خداوند متعال می فرماید (ادعونی اَستجِب لَکُم) دعا کنید تا من مستجاب کنم، حالا اگر دعای بعضی، مستجاب نمی شود 

عللی دارد که یکی از آنها اینست که خداوند آن بنده را دوست دارد، و می خواهد صدای گریه و زاریش را بشنود.
حضرت استاد می فرمایند: 
یکی از رمزهای موفقیت این است که اساتید خود را دعا کنیم، شما هم اساتید خود را دعا کنید حتی استاد صرف ونحو خود را، و در نزد استادی درس بخوانید که اهل تقوا باشد و اگر بعدها هم منبری شدید، سعی کنید نام اهل بیت(ع) را با عظمت ببرید زیرا آن بزرگواران در اصل اساتید ما هستند و همه علوم به آنها ختم می شود